Hoe ga je om met iemand die emotioneel onbereikbaar is? Hoe voelt het de omgang met iemand die emotioneel onbereikbaar is. Eigenlijk voelt het een beetje als op een tennisveld staan. De bal opslaan en de persoon aan de overkant reageert niet. En ik denk dat de meeste mensen daarna gewoon de neiging hebben om nog een bal op te slaan in de hoop op een reactie. Als er dan nog niets gebeurt wekt dat toch wel reactie op. Meestal in de vorm van irritatie. Personen met een hoge zelfwaarde verlaten het veld geiiriteerd. Personen met co-depency willen zo graag tennis spelen dat ze tot in de treuren ballen zullen opslaan, ballen oprapen en opnieuw opslaan, de persoon aan de overkant smeken om toch iets van moeite te doen. Hun best doen om nog beter op te slaan zodat het de andere persoon niets meer van moeite kost om terug te slaan. En op een gegeven moment slaan ze gewoon de bal tegen hen in de hoop op een reactie. Het is enorm pijnlijk om met iemand op het veld te staan die geen enkele ambitie heeft om met je te spelen. De vraag is echter hoe lang ben jij bereid om te wachten op reactie? En zou er echt niemand anders zijn die met je wil spelen? Soms is het gemakkelijker om in je eentje een balletje te slaan met de muur.